یه نفر دهسشه دهسم بده سی محض خدا

یه نفر دهسشه, دهسم, بده سی محض خدا
بخدا پوکسه دل رُمبسه ایی سینه جدا

مو که افتادمه زندون و یه دل رحمی نی
الد مِن شهر مسلمون و یه دل رحمی نی

همه مِی منتظرن سر مو بلا آوه هنی
سر حونِی دَمَرُم واق قلا آوه هنی

هر کجا پا بنه دل چاله و در بندونه
همه جا پا و دل اشکهسه و سر بندونه

ایل بالا که گُلِ بی خَوَر از حال مونن
همشون بی خَوَر از بختمه و اقبال مونن

بُنگ کِل رآسه و بُی کِل همه یِ خو کِردِن
کِی کجا هی بَرَکُم ناله و بو بو کردن

تا که بو حونِی گُل مثل کَپِ کفتاره
شو وُ رو ناله ی ما بُی غمه دل بسیاره

مثه قنتاسه وُ نیمیره که زِر گِل آوو
سر گورش دَ درا لاله که مِی تِل آوو

صَدِ رد کرده هنی سر گُلُپِش مِی ناره
چه خَوَر از دل پُر غصه ی ایما داره

دوهتنهِ چیلله تا دم نزنن از حالم
تَک و تی نا جِلویِ زوزه ی گرگ اینالم

مثه ماری بَرَکِ زخم دلم ایپیچم
الد مِی شش پَرِ مِن سرمه هنی هم گیجم

مِن کجا رسمه همهِ غم بخرن دم نزنن
تا ابد حونه ی او ظالمه بر هم نزنن

آدمل هااای وَ دادِ مونه بیچاره رسین
تا پَرِی لاشه ی پُر غصه که جون داره رسین

اَ وَ دادِ مونه بیچاره کسی هی نرسه
بعد مو سهمه هَمِی عاشقَل اینجو قفسه
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...