مثل شولی های مردی با وفایی می کنی

مثل شولی های مردی باوفایی می کنی
چون مرامِ چاه بردی با حیایی می کنی

مثل جنگل های سر سبزِ کمالی با صفا
مرهمی بر زخم و بر درد جدایی می کنی

چون شکر هستی و خرمای محمد صالحی
هر کجا باشی دمادم دلربایی می کنی

مثل آدم های تلتل پرنشاط و شاد خو
صلح برپا شور و شادی هر کجایی می کنی

چشم هایت چم شهابی طرز گیرایی شان
هر چه خواهی با نگاه و بی صدایی می کنی

مثل بهمنیاری و شهنامه خوانی های شان
یادی از پیشینه ها و آشنایی می کنی

مثل شرجی های مردادِ گناوهِ گرم رو
در درونِ قلب من قدرت نمایی می کنی
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده