خبر داری که شب ها تا سحر بیدار دل گیرم

خبر داری که شب ها تا سحر بیدار دل گیرم؟
ندارم محرمی و گوشه ی دیوار دل گیرم

خودم با خود گلاویزِ هزاران خاطرهِ هستم
کنار من نبودت می دهد آزار دل گیرم

خبر داری که پچ پچ های مردم در نبودِ تو
جهان را بر سرِ من می کند آوار،دل گیرم

دو چندان می شد بغضم خودم را توی آیینه
تماشا می کنم با غصه ام هر بار دل گیرم

تمنا می کنم بر زخم دل دیگر نپاشی تو
نمک با حرف هایت با دلی بیمار دل گیرم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...